Книги и журналы

[Неизвестный]

О чем книга?

[RomS]

О чем книга?

Написано здесь

Ну что, кто-то уже попробовал заказать "Искусство войны" http://www.f1news.ru...arr/84096.shtml

Что-то форма заказа у них на сайте не работает.

и здесь http://www.korsaclub...ll_of_war.phtml

[RomS]

Ну что, кто-то уже попробовал заказать "Искусство войны" http://www.f1news.ru...arr/84096.shtml

Что-то форма заказа у них на сайте не работает.

Наверно скупили уже, всего то 1000экз.

Еще есть, но очень мало - я спрашивал сегодня по телефону.

[ZAQon]

Ну что, кто-то уже попробовал заказать "Искусство войны" http://www.f1news.ru...arr/84096.shtml

Что-то форма заказа у них на сайте не работает.

Вродебы заказал, правда доставлена по Москве будет через неделю.

[Егор]

Превью сезона.

Обзоры 8-и этапов ЧР

Итоги сезона.

Техника - четыре материала про интересные машины чемпионата: Лада Гранта, Лада Приора, ВАЗ-2107 и Рено Логан.

Интервью: Артем Еремин, Андрей Юшин, Янис Хореликс, Александр Артемьев, Александр Желтов, Михаил Козловский, Михаил Грачев, Владимир Шешенин.

Краткие обзоры Кубка Гранта и чемпионата Нижегородской трассы: National Light Series.

Новости одной строкой. Результаты. Статистика.

История развития двухлитрового Туринга в России.

[Hrushko]

А это есть в продаже?

[Tagir]

"Искусство войны" получил.

Оригинальное издание, но качество смутило. Или работали без качественных исходников, или типография подкачала...

Хотя может и у оригинала такое же качество.

В общем, могла бы быть и подешевле...

Но для коллекции надо брать :)

[Hrushko]

Christian Naviaux.

1946-1983. Les Grand Prix de Formule 1 hors championnat du monde. Commentaires, resultats, statistiques

http://autosportlibrary.com/page.php?id=722

[Владимир Коваленко]

Закончил чтение книги победителя "Ле-Мана" 1953 года Данкана Хэмилтона (Duncan Hamilton) "Постучи по дереву!" (Touch Wood!). Отличная книга, одна из лучших, которые я прочёл, об автоспорте пятидесятых.

Хэмилтона можно было назвать полупрофессионалом. Профессионал - это тот, кто зарабатывает на жизнь выступлениями; любитель - это тот, кто, скорее, тратит свои деньги, зарабатывая их каким-то иным способом (или имея фамильный капитал). У Хэмилтона был свой бизнес, и он покупал гоночные и спортивные автомобили, на которых выступал, за свои деньги в своё удовольствие. С другой стороны, в какой-то момент его пригласили в заводскую команду "Ягуар", а это уже самый серьёзный уровень занятий автогонками. А после победы в Ле-Мане его статус в мире автоспорта стал очень высоким.

Интересно по книге наблюдать, как Хэмилтон сочетает выступления в заводской команде с выступлениями на своих машинах. Если он выступал в гонке за заводскую команду, мог заявить личную машину и пригласить выступить одного из своих приятелей. Причём, принципиально не возил машину на прицепе, а приезжал на трассу на ней, если она была относительно близко.

Он несколько раз в книге подчёркивал, что гонялся исключительно для получения удовольствия. Победа - это замечательно, но главное - хорошо провести время. Половину книги занимают байки о том, чем они занимались в свободное от гонок время. Я и раньше много читал о том, как гонщики проказничают. Я не знаю, это только тогда было так, или сейчас тоже бывает, но я, читая эти байки, ловлю себя на мысли, что я бы даже подумать не посмел о чём-нибудь подобном (поменять мебель в гостиничных номерах, притащить откуда-то статую и положить её в постель, потихоньку протолкнуть пожарный рукав в номер другого гонщика и включить воду и т.п.).

Ещё одно небольшое открытые для меня в этой книге: автор регулярно выступал в гонках, которые редко упоминаются в других источниках, на трассах в Порту, Дакаре, Агадире.

В общем, повторю, это одна из лучших книг об автогонках пятидесятых годов.

Для себя составил список гонок, описываемых в книге.

хх.хх.194х - Шелсли-Уолш (55-56)

01.09.1947 - Брайтон (56-58)

09.05.1948 - Прескотт (59)

25.05.1948 - Дуглас (60)

07.08.1948 - Зандфорт (61)

18.04.1949 - Гудвуд (64)

28.04.1949 - Джерси (67)

10.09.1949 - Керраг (71)

14.05.1949 - "Большой приз Великобритании" (71-72) Автор утверждает, что это было осенью.

10.04.1950 - Гудвуд (73)

24-25.06.1950 - Ле-Ман (74-75)

09.07.1950 - Джерси (75)

26.08.1950 - Сильверстоун (76-78)

09.09.1950 - Керраг (78-79)

26.03.1951 - Гудвуд (79-81)

05.05.1951 - Сильверстоун (81-84)

23-24.06.1951 - Ле-Ман (84-87)

14.07.1951 - "Большой приз Великобритании" (88)

22.07.1951 - "Большой приз Нидерландов" (88)

29.07.1951 - "Большой приз Германии" (88-90)

11.08.1951 - Бохэм (90)

25.08.1951 - Керраг (90)

03.05.1952 - Снеттертон (91)

25.05.1952 - "Нюрбургринг" (91-92)

29.05.1952 - Дуглас (92-93)

07.06.1952 - Данрод (93)

08.06.1952 - Монца (94)

14-15.06.1952 - Ле-Ман (94-96)

22.06.1952 - Порту (96)

19.07.1952 - "Большой приз Великобритании" (97)

16.08.1952 - Гудвуд (97)

16.05.1953 - Данрод (98)

13-14.06.1953 - Ле-Ман (99-104)

21.06.1953 - Порту (104-108)

11.07.1953 - "Кристал Пэлас" (108-109)

15.08.1953 - Пескара (109-112)

16.08.1952 - Гудвуд (113-115) Автор перепутал с 1953 годом

17.08.1952 - "Большой приз Нидерландов" (113-115) Автор перепутал с 1953 годом

26.09.1953 - Гудвуд (115)

10.04.1954 - Оултон (120)

19.04.1954 - Гудвуд (120)

25.04.1954 - Монлери (121-122)

15.05.1954 - Сильверстоун (122)

23.05.1954 - Хедемора (122-123)

29.05.1954 - Эйнтри (123)

06.06.1954 - Йер (123-125)

12-13.06.1954 - Ле-Ман (125-131)

27.06.1954 - Порту (132)

04.07.1954 - Реймс (133-134)

26.07.1954 - Лиссабон (134-136)

15.08.1954 - Зандфорт (136-137)

24.08.1954 - Ла-Боль (137-138)

28.08.1954 - Керраг (139)

11.09.1954 - Данрод (139-140)

10.10.1954 - Монлери (141-142)

27.02.1955 - Агадир (144-149)

13.03.1955 - Дакар (156-158)

02.04.1955 - Оултон (159-160)

11.04.1955 - Гудвуд (160)

17.04.1955 - Монлери (160-161)

07.05.1955 - Сильверстоун (161-163)

08.05.1955 - Хельсинки (161)

30.05.1955 - Гудвуд (163)

11-12.06.1955 - Ле-Ман (164-167)

26.06.1955 - Порту (167)

24.07.1955 - Лиссабон (167-168)

17.09.1955 - Сильверстоун (168)

24.09.1955 - Гудвуд (168)

25.09.1955 - Снеттертон (168-169)

26.12.1955 - Брэндс-Хэтч (171)

11.03.1956 - Дакар (172-174)

24.03.1956 - Сибринг (174-177)

02.04.1956 - Гудвуд (177)

14.04.1956 - Оултон (177)

29.04.1956 - Монлери (177-178)

20.05.1956 - Шиме (178)

27.05.1956 - "Нюрбургринг" (178-179)

01.07.1956 - Реймс (180-181)

14.07.1956 - Сильверстоун

22.07.1956 - Бари (181-182)

28-29.07.1956 - Ле-Ман (182-183)

12.08.1956 - Кристианстад (183-188)

24.06.1956 - Монца (189)

07.10.1956 - Монлери (192-193)

06.04.1957 - Оултон (197)

22.04.1957 - Гудвуд (197)

13.05.1957 - Спа (197-198)

30.05.1957 - Сент-Этьен (198-199)

22-23.06.1957 - Ле-Ман (199-203)

20.07.1957 - Эйнтри (203-204)

14.09.1957 - Сильверстоун (205-206)

28.09.1957 - Гудвуд (206-207)

06.10.1957 - Монлери (207)

23.03.1958 - Брэндс-Хэтч (208-209)

07.04.1958 - Гудвуд (209)

12.04.1958 - Оултон (209-210)

03.05.1958 - Сильверстоун (210-211)

10.05.1958 - Сильверстоун (211)

26.05.1958 - Гудвуд (211-212)

21-22.06.1958 - Ле-Ман (213-215)

13.09.1958 - Гудвуд (218)

Коль скоро я её прочёл, могу продать любому желающему. Правда, она недешёвая, 900 рублей, но это и так относительно недорогой вариант, потому что экземпляры в продаже сейчас начинаются от примерно 2,5 тысяч рублей. Эта книга ценится.

Мой экземпляр ущербный, в нём нет целой книжки с 23 по 54 страницы, поэтому он и стоил недорого, но там рассказывается о службе Хэмилтона во время войны, так что я не сильно расстроился.

[Владимир Коваленко]

Если кому интересно, то мы запускаем проект коллективной покупки дорогих книг, которые в одиночку купить было бы сильно затратно, то есть практически невозможно. Участники сдают ежемесячные взносы (300 рублей) и получают сканы купленных книг. Также участники подписываются на специальную рассылку, в рамках которой ежедневно будут выкладываться отсканированные книги и журналы, а также тематические коллекции файлов. Так что проект может быть интересен как искушённым коллекционерам литературы, так и новичкам, желающим пополнить свои знания истории автоспорта. Все вопросы - в личку.

В данный момент мы покупаем две книги:

http://www.ebay.co.u...-/281111159089?

http://www.abebooks.com/servlet/BookDetailsPL?bi=8312895823

Первую я уже заказал, на вторую ещё не добрали денег. Каждый поддержавший покупку этих книг будет подписан на рассылку и получит сканы книг, в покупке которых участвовали его взносы.

[Владимир Коваленко]

Ещё один коллективный заказ: Auto Racing Comes of Age

Над ним работает Алексей Грушко, что удобно желающим присоединиться на Украине, так как не надо будет платить за пересылку в Россию.

[gp2]

На данный момент в связи с хамским отношением представителя администрации на форуме gp-smak в последнее время ко мне лично и некоторым другим участникам приостановил все проекты по литературе там в силу того, что положение не было исправлено администрацией, хотя возможности и время было. Но что сделано, того не миновать.

Одновременно отмечу, что с частью людей с того форума у меня остались хорошие отношения, и спасибо тем кто оказал мне поддержку в спорной ситуации, за которую я Вам лично благодарен!

***

Разные книги и статьи по Формуле-1 и автоспорту

В архиве представлены различные книги и статьи, в основном переведенные с английского языка.

Для большинства книг присутствует кодировка, характерная для форумов.

Спасибо всем переводчикам, кто помог увидеть свет для данных изданий на русском языке.

Тут есть и творчество коллектива с данного форума - перевод с немецкого языка книги-фотоальбома про Михаэля Шумахера.

Убедительная просьба - не забывать указывать переводчиков литературы, поскольку перевод с чужого языка - весьма тяжелый труд.

Если кто-то узнает свои переводы, которые начинались с отличной рассылки "Ф-1 МОМК" и потом еще добавились в других местах, то пишите :)

С некоторыми людьми общаюсь до сих пор. А кто-то затерялся за несколько лет в сети Интернет.

В настоящее время проект остается, но реализуется не так активно в силу нехватки личного времени, а также наличия времени у знакомых переводчиков (многие проекты были разовыми, как будет видно из архива).

Но если есть желающие "поработать" в плане литературы, то пишите. Имеются как книги, так и отдельные статьи или отчеты с гонок Гран-при.

Изменено 05.06.2013 08:02 пользователем gp2

[Егор]

Мне кажется, за 4 рубаса книга должна быть чуть более информативной, да?))

8 июня в рамках чемпионата мира WTCC, проходившего на трассе Moscow Raceway, состоялась презентация уникального издания «Люди и автомобили». На ее страницах собраны самые знаковые отечественные автомобили, определившие развитие автоспорта в нашей стране. А также представлены люди, благодаря которым эти автомобили вошли в историю автомобильного спорта.

©

[Егор]

К заказу, увы, уже недоступна.

[Tagir]

К заказу, увы, уже недоступна.

Про неё даже Яндекс не знает. Какое издательство?

[Егор]

Долго грустил о том, что в свое время не купил их на распродаже по 4$.

Упорные поиски и они у меня.

Без суперобложек (на 2000й её по-моему изначально не было).

[Hrushko]

Про неё даже Яндекс не знает. Какое издательство?

http://adm-raceway.ru/other/buy

[Tagir]

Такие книги видел вчера в витрине. Кто знает, стоит ли за ними возвращаться?

[Егор]

Не знаю. Вряд-ли. Это комиксы, как книга Парра, но цветные.

Marvano: "Grand Prix 2"

Over passie voor wagens: "Ik ben geboren in Zolder. Ik was tien jaar toen het circuit officieel geopend werd. Drie keer raden waar wij onze weekends doorbrachten... Het circuit werd een venster op de wereld, bij wijze van spreken. De racerij was een exotische wereld, een totaalgegeven. Het ging 'm niet specifiek om de auto's of om de techniek of om de coureurs. Het was het geheel dat deed dromen.

Maar het moet gezegd dat de racewagens toen veel mooier waren dan nu. Tegenwoordig zijn het foeilelijke, van onder tot boven met reclame volgeplakte doorslagen van één en hetzelfde, ongetwijfeld efficiënte prototype. Volkomen stijlloos. Toen ik de racerij leerde kennen, waren de auto's indrukwekkend, zuiver van lijn, mysterieus bijna. En ze hadden karakter. Een Lotus 49 herken je nu nog altijd op een zwart-witfotootje van een postzegel groot. En aan de helm kan je precies zien wie ermee rijdt. Zet het hele Formule 1-veld van tegenwoordig in zwart-wit en er is geen mens die de auto's uit mekaar kan houden.

Hetzelfde geldt voor het racevolkje. Karakters als Innes Ireland, Rob Walker, John Cooper,Chris Amon of onze eigen Jacky Ickx vind je niet meer. De hele racewereld is een tweedimensionale, bordkartonnen business geworden die stijf staat van de regeltjes en waarin het nog slechts om geld draait. Er zit geen leven meer in."

Over passie voor geschiedenis: "Geschiedenis fascineert me. Vooral de geschiedenis van de twintigste eeuw omdat die grotendeels de wereld bepaald heeft waarin we leven. Negentig percent van de problemen waar de wereld vandaag mee kampt, vindt zijn oorsprong in de twee wereldoorlogen, het interbellum en de koude oorlog.

Ik lees dus geschiedenis (het gaat in de eerste plaats om lezen; ik heb al jaren geen tv-distributie meer) uit pure interesse, maar als een verhaal begint vorm te krijgen ga ik natuurlijk wel gericht op zoek en ga ik boeken en dvd’'s zoeken in functie van."

Over documentatie: "Voor een trilogie als Grand Prix is de hoeveelheid documentatie redelijk gigantisch omdat ik niet enkel probeer een accuraat beeld te krijgen van de racerij, maar van de wereld van toen in zijn geheel: hoe die was, ontstaan is en afliep. Dus komen er boeken aan te pas over onderwerpen gaande van kunst in de Weimarrepubliek tot het proces van Adolf Eichmann. Soms haal je uit zo'n boek misschien één klein detail, soms niet eens dàt, maar enkel een idee van sfeer of zoiets... Het is moeilijk uit te leggen. Eigenlijk is het een werkwijze die voor een groot deel instinctief is.

Je kan het vergelijken met een gigantische legpuzzel waarin elk stukje zijn plaats moet vinden. Met het bijkomende probleem dat je ontzettend veel meer stukjes op je tafel hebt liggen dan je uiteindelijk nodig zal hebben om de puzzel te maken. Je zal stukjes, soms echte pareltjes, niet eens gebruiken. Uit plaatsgebrek of omdat ze uiteindelijk niet in de structuur van de puzzel, het verhaal, passen."

Over competitie: "In deze specifieke scène wou ik de schoonheid van een beweging overbrengen in stilstaande beelden: de manier waarop Rosemeyer iets te snel de bocht ingaat en, zeer op zijn gemak en zeer gecontroleerd, de auto met wat ze in mooi Nederlands eencontre-braquage noemen door de bocht laat glijden. De coureurs van toen waren waarlijk artiesten."

Over competentie: "De basis van dit vak kan je niet leren. Die heb je of die heb je niet. Maar als ze er is, kan ze wel ontwikkeld worden. Met de jaren krijg je het vak steeds beter onder de knie, tenminste als je het een beetje serieus aanpakt en eisen stelt aan jezelf. Zo werkt een leerproces. Jeugd heeft zijn ontegensprekelijke voordelen, maar die even buiten beschouwing gelaten, is er volstrekt niets dat kan opwegen tegen ervaring.

Wat ook zeer belangrijk is, is routine. Van routine krijg je het fingerspitzengefühl dat in dit vak onontbeerlijk is. Ik druk me slecht uit. Je 'krijgt' het er niet van, want evenmin als de basis kan je het leren. Maar routine verfijnt het, houdt het alert."

Over Adolf Hitler: "Historische personages opvoeren in een fictief verhaal is altijd een beetje riskant, zeker als ze, zoals in Grand Prix, echte protagonisten zijn. In het geval van Hitler heb ik me gebaseerd op historische feiten — zijn liefde voor de racerij, zijn adoratie voor de coureurs, zijn doelbewust gebruiken van de autosport om de beperkingen van het Verdrag van Versailles te omzeilen — en getuigenissen van allerhande mensen die hem in die tijd privé ontmoet hebben. Het geraamte klopt. De rest hoeft niet per se te kloppen. Grand Prix is geen dissertatie over de Oostenrijker Adolf Schicklgruber."

07/05

Marvano: "Grand Prix 2"

COMMENTAAR BIJ PLAAT 8

Over passie voor wagens: "Ik ben geboren in Zolder. Ik was tien jaar toen het circuit officieel geopend werd. Drie keer raden waar wij onze weekends doorbrachten... Het circuit werd een venster op de wereld, bij wijze van spreken. De racerij was een exotische wereld, een totaalgegeven. Het ging 'm niet specifiek om de auto's of om de techniek of om de coureurs. Het was het geheel dat deed dromen.

Maar het moet gezegd dat de racewagens toen veel mooier waren dan nu. Tegenwoordig zijn het foeilelijke, van onder tot boven met reclame volgeplakte doorslagen van één en hetzelfde, ongetwijfeld efficiënte prototype. Volkomen stijlloos. Toen ik de racerij leerde kennen, waren de auto's indrukwekkend, zuiver van lijn, mysterieus bijna. En ze hadden karakter. Een Lotus 49 herken je nu nog altijd op een zwart-witfotootje van een postzegel groot. En aan de helm kan je precies zien wie ermee rijdt. Zet het hele Formule 1-veld van tegenwoordig in zwart-wit en er is geen mens die de auto's uit mekaar kan houden.

Hetzelfde geldt voor het racevolkje. Karakters als Innes Ireland, Rob Walker, John Cooper,Chris Amon of onze eigen Jacky Ickx vind je niet meer. De hele racewereld is een tweedimensionale, bordkartonnen business geworden die stijf staat van de regeltjes en waarin het nog slechts om geld draait. Er zit geen leven meer in."

Over passie voor geschiedenis: "Geschiedenis fascineert me. Vooral de geschiedenis van de twintigste eeuw omdat die grotendeels de wereld bepaald heeft waarin we leven. Negentig percent van de problemen waar de wereld vandaag mee kampt, vindt zijn oorsprong in de twee wereldoorlogen, het interbellum en de koude oorlog.

Ik lees dus geschiedenis (het gaat in de eerste plaats om lezen; ik heb al jaren geen tv-distributie meer) uit pure interesse, maar als een verhaal begint vorm te krijgen ga ik natuurlijk wel gericht op zoek en ga ik boeken en dvd’'s zoeken in functie van."

Over documentatie: "Voor een trilogie als Grand Prix is de hoeveelheid documentatie redelijk gigantisch omdat ik niet enkel probeer een accuraat beeld te krijgen van de racerij, maar van de wereld van toen in zijn geheel: hoe die was, ontstaan is en afliep. Dus komen er boeken aan te pas over onderwerpen gaande van kunst in de Weimarrepubliek tot het proces van Adolf Eichmann. Soms haal je uit zo'n boek misschien één klein detail, soms niet eens dàt, maar enkel een idee van sfeer of zoiets... Het is moeilijk uit te leggen. Eigenlijk is het een werkwijze die voor een groot deel instinctief is.

Je kan het vergelijken met een gigantische legpuzzel waarin elk stukje zijn plaats moet vinden. Met het bijkomende probleem dat je ontzettend veel meer stukjes op je tafel hebt liggen dan je uiteindelijk nodig zal hebben om de puzzel te maken. Je zal stukjes, soms echte pareltjes, niet eens gebruiken. Uit plaatsgebrek of omdat ze uiteindelijk niet in de structuur van de puzzel, het verhaal, passen."

COMMENTAAR BIJ PLAAT 9

Over competitie: "In deze specifieke scène wou ik de schoonheid van een beweging overbrengen in stilstaande beelden: de manier waarop Rosemeyer iets te snel de bocht ingaat en, zeer op zijn gemak en zeer gecontroleerd, de auto met wat ze in mooi Nederlands eencontre-braquage noemen door de bocht laat glijden. De coureurs van toen waren waarlijk artiesten."

Over competentie: "De basis van dit vak kan je niet leren. Die heb je of die heb je niet. Maar als ze er is, kan ze wel ontwikkeld worden. Met de jaren krijg je het vak steeds beter onder de knie, tenminste als je het een beetje serieus aanpakt en eisen stelt aan jezelf. Zo werkt een leerproces. Jeugd heeft zijn ontegensprekelijke voordelen, maar die even buiten beschouwing gelaten, is er volstrekt niets dat kan opwegen tegen ervaring.

Wat ook zeer belangrijk is, is routine. Van routine krijg je het fingerspitzengefühl dat in dit vak onontbeerlijk is. Ik druk me slecht uit. Je 'krijgt' het er niet van, want evenmin als de basis kan je het leren. Maar routine verfijnt het, houdt het alert."

Over Adolf Hitler: "Historische personages opvoeren in een fictief verhaal is altijd een beetje riskant, zeker als ze, zoals in Grand Prix, echte protagonisten zijn. In het geval van Hitler heb ik me gebaseerd op historische feiten — zijn liefde voor de racerij, zijn adoratie voor de coureurs, zijn doelbewust gebruiken van de autosport om de beperkingen van het Verdrag van Versailles te omzeilen — en getuigenissen van allerhande mensen die hem in die tijd privé ontmoet hebben. Het geraamte klopt. De rest hoeft niet per se te kloppen. Grand Prix is geen dissertatie over de Oostenrijker Adolf Schicklgruber."

COMMENTAAR BIJ PLAAT 18

Over spanning: "Ondanks alle belang dat ik hecht aan tekst en taal, zijn er scènes die beter gediend zijn van beeld alleen. Tekst noch dialoog hadden een jota kunnen toevoegen aan de emoties van de personages op deze pagina."

Over authenticitiet en anekdotes: "De ingrediënten van Grand Prix zijn grotendeels historisch correct, al is het gerecht fictief. De anekdotes in deze scène zijn authentiek, maar ze situeerden zich anders in de tijd. Ze speelden zich niet op hetzelfde moment af.

Nu moet je met 'historisch' in het geval van Grand Prix eigenlijk al op je hoede zijn. Het is namelijk duidelijk dat veel van de 'historische bronnen' na de oorlog herschreven zijn. Dat leidt tot talloze mekaar en zichzelf tegensprekende 'gedocumenteerde feiten'. Nu kan ik me voorstellen dat zulks zeer vervelend moet zijn voor een historicus, maar mij heeft het niet echt gestoord.

Soms was het ronduit grappig: een zogenaamd 'historische bron' die in alle vermoorde onschuld en met grote stelligheid beweert dat de bolides nooit hakenkruisen op hun flanken hebben gehad terwijl je die hakenkruisen kan zien op honderden foto’s en zelfs op bewegende beelden uit de tijd. Sommige Duitsers zijn nog altijd niet klaar met het verleden van hun land, dat is duidelijk. Een van de vele boeken die ik heb gelezen in functie van Grand Prix was Alleinflug, een biografie van de vliegenierster Elly Beinhorn — mevrouw Rosemeyer — uit 2007. Daarin zijn op de foto's van Elly's vliegtuig uit de jaren 1930, de Taifun die ook in Rosemeyer! te zien is, de hakenkruisen weggeretoucheerd. Dan weet je het wel."

Over de inkleuring: "Ik werk met inkleurders of inkleursters en ik moet dus telkens opnieuw aan die mensen proberen duidelijk te maken wat ik wil. Dat is niet altijd simpel. Op de koop toe kan het best gebeuren dat een inkleurder perfect het ene verhaal kan invullen, maar daarom niet automatisch het andere. Voor Grand Prix bleven we in het begin steken op die wat afgewassen kleuren van de kleurfoto's uit die tijd, waar rood roze is geworden en alle andere kleuren een variant zijn van vuilgrijs. Die sfeer wou ik nu net niet. Ik wou evenmin het voor dit soort verhalen gebruikelijke dreigende kleurenpalet. Alsof de wolken en de bomen in 1935 al wisten wat er het volgende decennium in Auschwitz ging gebeuren. Ik wou heldere, zonnige, vrolijke kleuren.

Er waren niet zo veel mensen die die redenering volgden. Zelfs mijn uitgever uitte op een gegeven moment een lichte twijfel over de denkpiste, ook al omdat de planning in het gedrang kwam. Ik heb dan Bérengère Marquebreucq gecontacteerd, een dame waarmee ik al had samengewerkt voor Dallas Barr en Een Nieuw Begin. Zij had meteen het juiste kleurenpalet te pakken, maar ze had natuurlijk ook een planning af te werken. Daarom is het verschijnen van het eerste deel van Grand Prix indertijd een half jaar uitgesteld.

Ondertussen zijn de loftuitingen voor de inkleuring niet van de lucht. Het is dus de moeite waard geweest."

Over dialogen en tekst: "Het unieke aan het medium strip is de interactie tussen tekst en tekening. Je vertelt het verhaal met beide instrumenten en beide zijn in mijn ogen evenwaardig. Ik kan uren bezig zijn met het zoeken naar een juiste formulering, enfin: wat ik dan 'een juiste formulering' vind. Taal is zo iets moois om mee te werken en wordt tegenwoordig zo vreselijk stiefmoederlijk behandeld... Voor ik begin te tekenen is elke letter dus geschreven. Logisch. Elke letter moet haar plaats krijgen op mijn blad en daar kan ik niet mee foefelen. Een beeld kan ik wat kleiner of groter maken, een andere hoek kiezen of wat weet ik al, maar een tekst neemt zò veel plaats in, punt uit."

Over docufictie: "Ach, genres... Ik wist geeneens dat docufictie een woord is. Blijkt het volgens Van Dale trouwens vooralsnog ook nog niet te zijn.

Ik probeer een verhaal zo efficiënt mogelijk te vertellen binnen het medium waarin ik werkzaam ben. Meer geprakkizeer dan dat komt er niet aan te pas."

Over een volgend project: "Er liggen een paar projecten op tafel, het ene al wat meer uitgewerkt dan het andere. Ik moet nog eens overleggen met mijn uitgever. In tegenstelling tot sommigen beschouw ik uitgevers niet per definitie als 'de vijand', als geldwolven en bedriegers. Mijn uitgever en ik zijn partners in dezelfde onderneming. We willen allebei zo veel mogelijk boeken verkopen. Zo simpel is het."

[Tagir]

Ещё такая была.

[Фру-фру]

Позвольте полюбопытствовать. Цитата: "Найджел Степни готовится выпустить свою автобиографию".

http://www.championa...biografiju.html

Кому-нибудь что-нибудь про эту книжку известно? Вышла, нет?

[Егор]

trin, коммерческие объявления не допускаются.

[Вихорь]

http://www.ozon.ru/context/detail/id/19469693/

Хорошая книжка? Стоит своих денег?

[Hrushko]

http://www.ozon.ru/c...il/id/19469693/

Хорошая книжка? Стоит своих денег?

Книжка хорошая, но, на мой взгляд, дороговато как для контента такого качества (хотя экземпляры на английском ещё дороже). Может, на неделе закончу её полный обзор.

[Tagir]

http://www.ozon.ru/c...il/id/19469693/

Хорошая книжка? Стоит своих денег?

Для коллекции можно брать. Комментарии различных персонажей из мира Ф1 давались именно для этой книги и достаточно уникальные. А вот статистика трасс для меня особого смысла не имела.